Да влезам во ова стебло
низ реските засеци во кората
и како сок низ жилите
да се искачам до пупките
што ќе развијат пролетва
Долго траеше зимата
Горе не ќе бидам човек туку здив
кој ќе ја ослушнува вселената
кој ќе ги координира ѕвездите
кој ќе го мери пулсот меѓу студеното и тивкото
и ќе затреперува според жaборот на мојата крв
според чукањето на моето срце
бидејќи јас сум во него
јас сум сок во стеблото.
Бидејќи јас сум стебло!
MK 
EN