Биро за патување на умрени сум,
им организирам летови до соништата на живите.
Ми се пријавуваат славни личности, како Хераклит,
за да го посети заљубениот во него писател,
но и умрени пошироко непознати – како еден земјосопственик од селото Васили,
кој копнее да ја посоветува жена си околу одгледувањето зајаци.
Понекогаш неколкупоколениско семејство има чартер авион
и слетува на челото на последниот потомок.
Си имам работа и со убиени,
кои редовно талкаат до соништата на спасените,
собираат поени во програмата frequent flyer.
Никого не одбивам.
Ги наоѓам најдобрите летови
и си негодувам, кога младо момче,
за да стигне до сонот на својата девојка,
мора да лета со прекачување во сонот на жениште кое грчи.
Или кога временските услови изнудуваат принудно слетување
и мртвиот ѕвони: направи нешто,
заглавив во сонот на преплашено дете!
Ваквите случки се стрес и предизвик
за мене, за малото биро со големи амбиции –
и иако немам пристап ниту до светот на умрените,
ниту до туѓите сништа,
благодарение на мене се сретнуваат.
Превод од полски јазик Звонко Димоски
MK 
EN