Михаил Ренџов – СВЕТИЛНИК

Зошто пламнееш
Кога низ темнината
Никој не те гледа.
Завиткан во своето молчење
Ги довикуваш рибите и надворнините
Морските ракови и скорпии
Телото да ти го прокопуваат.
Никој не доаѓа.
Само ветерот си игра
Со ангелите на твоите
Очи.
Фатен во примка
Како оголен галеб
Се сомневаш во смртта
И во школката
Сенката што ти ја претвора
Во бисер.

mk_MKMK