Беше остана засекогаш тука
Во моето сеќавање
Во моите спомени
Пченкарното поле на есен жолто
Дождот не ме мава
Право в лице
Веќе со години не го гледам грозјето кога зрее
Ослепев од близината на куќите
И не можам да се сетам во нивната сенка
Дали рамнината копнее по сон
Препев од словачки јазик: Звонко Танески
MK 
EN