Еднаш, осцилираш, рацете во контакт со искуството со боите. Знаеш ли дека тие не постојат ? Така магента линијата се затвора бргу после сенките. Слики духови, со прави линии. Она за кое не зборуваме.
Престојуваме во часот како неподвижна буква.
Сино, црно, горат, се вртат во главата.
Трагите, се случува да се избришани, како што нашите срца се предаваат.
***
Превод: Надица Николоска
MK 
EN