Додека го лижеш
сечилото забележувам
рачката е пурпурно
бледникава, како цвеќињата кои свиснале
врз расцутеното нане во саксиите на стреата од собата.
Ги развева без задршка ветрот што
се крева од реката, целата куќа мириса и ноздрите одвај ја поднесуваат
смесата на мириси згрутчени: кромид, лук,
анасон, мајчина душичка иситнети врз штицата в кујна,
миризбата разлеана по кожата потемнета за цели два месеца
под сонцето непостојано, капките пот оросени небаре
слика на Полок врз чаршафите, и нането
ја крштава оваа наша неверна
приказна, исечкана како
деца од хартија за рака
што се држат.
Честопати се забавуваш
наложувајќи го сомнежот дека
татко ти бил корзикански терорист.
Од тие побуди го притискаш јазикот свој
врз сечилото на ножот и ја повлекуваш острицата кон мојата утроба.
Превод од италијански јазик Наташа Сарџоска
MK 
EN