Владимир Мартиновски (Скопје, 1974) e поет, раскажувач, есеист, теоретичар, книжевен преведувач. Работи како редовен професор по предметот Компаративни поетики на Катедрата за општа и компаративна книжевност при Филолошкиот факултет „Блаже Конески“, Универзитет „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Докторирал на Универзитетот Париз III – Нова Сорбона. Бил претседател на ДККМ (2009-2013). Член е на Македонскиот ПЕН и на ДПМ. Член е на извршниот одбор на Меѓународната асоцијација за семиотика.
Автор е на книгите поезија: Морска месечина (2003), Скриени песни (2005), И вода и земја и оган и воздух (2006), Квартети за читање, гледање, пеење и слушање (2010), Побрзај и почекај (2011), Пред и по танцот (2012), Вистинска вода (2014), Внатрешни планини (2016) и Сонувани и будни песни (2017) и 101 сонет од една чудна пролет (2020). Објавил три книги хаибуни: Ехо од бранови (2009), Мачка во магла (2016) и Небо без ѕвезди (2016). Автор е и на книгата раскази Зоостории (2019), како и на три стихозбирки за деца: Dum spiro spero / Дур дишам се надевам (2019), Шах со Бах (2020) и Хор во задниот двор (2021). Неговата поезија е објавена на дваесетина јазици. Автор е на десетина книжевно-теориските студии, а приредувач е на десетина антологии.
Добитник е на неколку книжевни награди: „Нова Македонија“ (2009), „Браќа Миладиновци“ на СВП (2010), „Димитар Митрев“ (2013), „Витез на македонскиот пишан збор“ (2014), „Антеов златник” (2020), „Лирата на Орфеј” (2020). Амбасадор е на наградата за млади преведувачи „Вавилон” за 2022 година. Учесник е во платформата „Версополис”.
Песна: ДВЕ МОРИЊА
MK 
EN