Го освојуваат светот.
Земјата се рони под нозете
што им ги газат патеките и кои ќе бидат нападнати.
Мравките ги гризат ѕидовите на куќите и тие ќе паднат.
Ќе исчезне светлината зашто ќе ги исполнат ламбите.
Се пробиваат во оклопот на човечкото тело
и го разоруваат како црн оган.
Го гледаат од изгризените зеници.
Од дрвјата слегуваат врз уморените гради
и коњите цели ноќи не можат да се смират.
Наутро од чевлите
ги тераат само со шмркови.
Влегуваат во сефовите и уништуваат се што е вредно.
Ги напаѓаат печатниците и застануваат место тастатурата.
Ги покриваат колосеците и возовите излегуваат од шините.
Ги освојуваат градовите и ги уништуваат складовите.
Нема каде да се избега.
Нема одбрана од множеството мравки.
Умираат во милијарди но не се предаваат –
за тлото се врзани како со лет-ламба.
Се раѓаат со задача.
Растат се поголеми и поголеми во оклопи и се поуочливи,
Продолжуваат со нападот дури и кога половината од телото ќе ја урнат.
Гумата ја јадат како леб, пијат млеко и виски без разлика.
Непробојни се како мраз и оган земени заедно.
Победуваат се
А, можеби се без волја за моќ.