Кога немаат веќе храна
талкаат низ петте села:
Окџонг-гол, Јонгдун-ри, Чаетчонгџи,
Чигок-ри и позади Сомун –
не, шест, заедно со Танбук-ри во Округот Оксан:
’Ако имате некаква храна, ве молам, може ли едно касајче?
Понизноста им е далеку поскромна
па дури и од онаа на жената од Сонун-ри во Џунгтун.
Зборовите ’ве молам, може ли барем’ едвај се слушаат.
За време на најтемните денови на остриот пролетен глад
кога дури и остатоци од тенџере со јачмен-ориз
нема ни за лек, тие велат:
’Ајде тогаш да се напиеме вода’.
И одат кон бунарот во Соиџонџи
да извадат цела кофа. Тогаш питачите,
маж и жена, со љубов го споделуваат пијалокот и се враќаат дома
Во самракот големи јата чавки слетуваат,
дневната светлост бледнее во самрак,
дури маж и жена преминуваат по ридот кај Окџонг-гол.
Во самракот, чад од оган на кој се готви вечера
се издига од премалку куќи.