Го напушти ли своето опкружување,

Пред првите петли, испратен со погледот

на Сара!? Ја препозна ли својата Вера,

гласот на Отецот!?

Каде ти е коњот, крилест!?

Го зеде ли детето за рака,

својот единец, мил, Исак.

детето на твојата старост!?

Појде ли во земјата Морија!?

Му ги врза ли рацете и нозете!?

Го положи ли дрвото, го подигна

ли ножот!? Те запраша ли,

додека умот ти пливаше

во Господовиот закон – зошто

го правиш ова, татко мој!?

Изусти ли, од водите длабоки,

од шумите густи, од скитот тесен,

зошто нема пат, зошто насекаде е пат –

Сине мој, сине мој, ако си

подготвен да служиш, управи

го срцето свое!